rozdział 1 - Moody

Młoda pani auror szła szybkim tempem przez korytarze Ministerstwa Magii, a jej czarna grzywka podskakiwała z każdym krokiem. Kolejny zaginiony odnalazł się po trzech dniach od zgłoszenia. Okazało się, że był na krótkich wakacjach na Majorce. Dorze powoli zaczynało się nudzić w pracy. Po drodze poinformowała swojego współpracownika Tobiasa o zakończeniu śledztwa i udała się do ich wspólnego boksu. Było to małe pomieszczenie, w którym stał regał z segregatorami, w których znajdowały się akta spraw prowadzonych przez dwójkę aurorów i dwa biurka. Usiadła przy swoim i czekała na koniec zmiany. Nagle drzwi wydały z siebie ciche skrzypnięcie, a do środka wszedł jej dawny mentor, czyli nie kto inny jak Szalonooki Moody. Dziewczyna ucieszyła się, że nic mu nie jest. Niedawno okazało się, że Harry Potter odnalazł go w magicznym kufrze, chwilę po zakończeniu Turnieju Trójmagicznego. Okazało się, że przez cały rok pewien facet podszywał się pod niego. Nie byle kto, a sam Barty Crouch Junior! To była gruba afera. Przez tego typa podobno zginął dzieciak! Co gorsza chodzą słuchy, że Ten, którego imienia nie wolno wymawiać się odrodził!

-Cześć, Tonks! Nie przywitasz się ze starym szefem? - zapytał wesoło Moody.

-Szalonooki! Wypuścili Cię już? - zapytała Tonks.

-Jak widać mieli mnie w Mungu dość. - Dziewcznie wyraźnie ulżyło, słysząc dawny sposób mówienia sterego wygi. Oznaczało to, że Stałej Czujności faktycznie nic się nie stało.

-Wracasz? Mam już dość Scrimgeoura! -zapytała z nadzieją.

-Tak, wracam. - burknął, lecz Dora wiedziała, że był zadowolony.

-To świetnie! Odkąd odszedłeś strasznie tu nudno. - zaczęła narzekać na to, jak źle się jej pracuje pod wodzą Scrimgeura.

Jednak Alastora to nie obchodziło, spoważniał,  w oczy rzucało się, że chce coś ważnego powiedzieć.

-Nimfadora, usiądźmy spokojnie, muszę Ci zadać kilka ważnych pytań. 

-Jasne, siadaj. A jeśli jeszcze raz powiesz do mnie Nimfadora, sama poślę Cię do Munga! Kto jak kto, ale ty wiesz jak mnie nazywać. -Tonks była ciekawa, co ważnego ma jej do powiedzenia Szalonooki.

-Muffliato. - cicho wypowiedział formułkę starszy auror.

-Co to za zaklęcie? Nigdy go nie słyszałam. -zapytała zaintrygowana dziewczyna. Każde nowe zaklęcie było dla niej ważne, gdyż mogło się jej przydać w pracy aurora.

-Nikt nas nie podsłucha, podłapałem je od Dumbledore'a. A tak poza tym to ja zadaję pytania.

-Dobra, więc o co chodzi?-zadała kolejne pytanie, ale się tym nie przejęła.

-Wierzysz w to, co stało się na Turnieju Trójmagicznym? - zaczął przechodzić do sedna sprawy.

-Ciężkie pytanie. Gdyby to mówił ktoś inny niż Dumbledore na pewno bym go wyśmiała. Powiedzmy, że wierzę, a co?

-Mam dla ciebie propozycję. Słyszałaś kiedyś o Zakonie Feniksa?

-Znam tę nazwę. Chyba kiedyś ktoś z sąsiedniego stolika w Dziurawym Kotle o tym wspominał. - odparła po chwili namysłu.

-Idioci, jak mogą o tym gadać w miejscu publicznym, do tego bez żadnych zaklęć zabezpieczających! -Obruszył się Moody.

-No więc, - ciągnął - to organizacja, którą założył Dumbledore do walki z Voldemortem. Stara się wykrywać śmierciożerców i chronić mugoli.

-Wow, nie wiedziałam, że takie coś istnieje! Czyli sprawa jest poważna. -Tonks ciężko było uwierzyć, że znowu nastają mroczne czasy. Jednocześnie czuła ekscytację, w końcu działo się coś tajemniczego, być może groźnego i miała szansę być w to wtajemniczona.

-Zakon powstał za czasów I Wojny Czarodziejów. Teraz zwołany jest na nowo. Wielu dawnych członów już nie żyje. Jednych zabili śmierciożercy, innych sam Voldemort, a jeśli ktoś miał szczęście to zmarł naturalnie. Szukamy nowych ochotników.

-Szalonooki, rozumiem, że chcesz mnie zwerbować.

-No, tak. Ale wiedz, że to niebezpieczne.

-Kiedy mogę zacząć? - zapytała z powagą. - Nie będę patrzeć bezczynnie na to, jak ON się odradza! -Alastor obrócił oko do tyłu i mruknął.

-Scrimgeour tu idzie, muszę się streszczać. Jutro o 9:00. Ulica Grimmauld Place. Ktoś tam na pewno będzie na ciebie czekał. - udzielał informacji Moody.

-Jak go rozpoznam? - zapytała  wyraźnie rozochocona. W końcu coś ciekawego się dzieje!

-Będzie siedział na ławce i czytał gazetę.

-Przecież dużo osób może tak robić! - Oburzyła się. - Przecież mogę wpaść na jakiegoś mugola i co? Zacznę nawijać o Zakonie? Zgłupiałeś?

-Zapewniam cię, że TAM nikt inny nie będzie czytał gazety.

-Ale... - Zaoponowała.

-Cicho, Scrimgeour zaraz zapuka. Finite. - Zakończył zaklęcie wyciszające. Jego oko było wpatrzone w drzwi.

-Przecież on nigdy nie puka.

-No fakt. - zaśmiał się po swojemu Szalonooki i w tym momencie do pokoiku, faktycznie bez pukania wszedł Rufus Scrimgeour.

-Witaj, Nimfadoro! Przyszedłem, żeby cię poinform... Alastorze, a ty już tu? - urwał w pół zdania i zapytał zdziwiony.

-Dobrze wrócić na stare śmieci. - odparł niby wesoło Moody, ale w spojrzeniu jego zdrowego oka Dora wychwyciła niechęć do Scrimgeoura.

-Przyszedłem aby cię poinformować o tym, że twoim przełożonym na nowo zostaje Alastor, ale o tym chyba już wiesz. Ja natomiast staję się na powrót jedynie szefem departamentu aurorów i nie podlegacie mi bezpośrednio. - oznajmił Dorze Scrimgeour.

-Tak, proszę pana. Fajnie w końcu się od pana...to zna czy szkoda, że już nie będą współpracować z panem. - szybko ugryzła się w język.

-Tak, do widzenia. - Scrimgeour przeciągnął sylabę "tak" i wyszedł.

-No, ja też się zmywam. - oznajmił Moody. - pamiętaj jutro o 9:00 masz być na Grimmaud Place. Cześć! - wstał z krzesła i zatrzymał się przy drzwiach.

-Pa! - odpowiedziała wesoło Tonks, już nie mogła doczekać się jutrzejszego dnia.